THE ZONE #5

Σήμερα κυκλοφόρησε το πέμπτο τεύχος του πιντσονικού ηλεκτρονικού περιοδικού THE ZONE (με αρκετή καθυστέρηση, αλλά με τις παλαβές καταστάσεις που ζούμε, πάλι καλά, να λέτε), χάρη στην αυταπάρνηση και το πείσμα του συνήθους υπόπτου Βασίλειου Δρόλια.

Τα περιεχόμενα:

O Γλόμπος Βύρων: Μια παραβολή για την (α)δυνατότητα του προμηθεϊκού οράματος – Ηλίας Βουίτσης

O Pynchon και οι Πρόδρομοί του. Η θέση του Ουράνιου Τόξου της Βαρύτητας στον Κανόνα – Γιώργος Μαραγκός

Το έπος των Μεταβαρόνων – Γιώργος Κυριαζής

Πύντσον και Μποντριγιάρ. Το χαοτικό σύστημα υποκειμένων και αντικειμένων στο Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας – Γιώργος Λαμπράκος

Η αφιέρωση στο Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας. Για τον Richard Fariña – Θανάσης Μήνας

Καλή ανάγνωση

Η πρώτη κριτική για το Bleeding Edge

Ο ιστότοπος Publisher’s Weekly δημοσίευσε την πρώτη κριτική για το νέο βιβλίο του Τόμας Πίντσον, το Bleeding Edge (το οποίο, θυμίζω, θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο). Την κριτική την έγραψε ο David Kipen, ο οποίος βρίσκει το βιβλίο εξαιρετικό, θεωρώντας το μείζον, και όχι έλασσον, έργο, και το συγκρίνει με το Ενάντια στη Μέρα, παρ’ όλο που η νουάρ πλοκή του αρχικά προϊδεάζει τον αναγνώστη για κάτι στο ύφος του Έμφυτου Ελαττώματος.

Φυσικά, το γνωστό ύφος του Pynchon είναι παρόν, και ο Kipen το συνοψίζει πολύ εύστοχα με τη φράση: «When in doubt, be a genius». Όπως λέει, «κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να συναγωνιστεί τον Πίντσον στο γλωσσικό εύρος, στην ελαστικότητα της σύνταξης και στην πρωτότυπη μίξη πονηρών αστείων, φόβου και απαστράπτουσας εντιμότητας». Και, λίγο πιο κάτω: «Αντίθετα, το Bleeding Edge είναι μια συμφωνία δωματίου σε Π μείζονα, τόσο γενναιόδωρη σε εφευρετικότητα που μερικές φορές μοιάζει να απλώνεται, κι όμως τόσο αιχμηρή που τελικά σε διαπερνά. Όλα αυτά, συν ένα στριπτηζάδικο που λέγεται Joie de Beavre» (λογοπαίγνιο με το κλισέ Joie de Vivre ―Χαρά της Ζωής― και με μια από τις λέξεις της αργκό για το αιδοίο) «κι έναν πρωκτολόγο από τις Δυτικές Ινδίες που λέγεται Πόκεμον. Ποιος άλλος τα κάνει αυτά;»

Έλα μου ντε;