Η κινηματογραφική διασκευή του Inherent Vice προχωρά

Σύμφωνα με το New York Magazine, που πρώτο διέδοσε την είδηση για το ενδιαφέρον του Πολ Τόμας Άντερσον να κάνει ταινία το Inherent Vice, η υπόθεση προχωρά: ο Άντερσον φαίνεται να εξασφαλίζει χρηματοδότηση, και βρίσκεται ήδη στο δεύτερο προσχέδιο του σεναρίου, έχοντας πάρει τη συγκατάθεση του ίδιου του Πίντσον, ο οποίος βρίσκεται σε συχνή επαφή μαζί του και τον βοηθά στη διασκευή του βιβλίου για τη μεγάλη οθόνη. (Πάντοτε ήθελα να γράψω αυτή τη φράση, «μεγάλη οθόνη»· η χρήση στερεοτύπων σού δίνει μια σιγουριά, μια εσωτερική ζεστασιά, μια…)

This entry was posted on Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011 at 12:03 and is filed under Πιντσονικά Νέα. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

8 Responses to Η κινηματογραφική διασκευή του Inherent Vice προχωρά

  1. Ο/Η Δύτης των νιπτήρων λέει:
    11/02/2011 στο 12:11

    Τώρα εμένα γιατί μου έρχονται στο μυαλό τα κινηματογραφογενή πειράματα στο τέλος του «Ενάντια στη μέρα», με την αντίστροφη πορεία των φωτογραφιών; (θυμάμαι καλά; γιατί αυτή τη στιγμή όλος ο Πύντσον μπερδεύτηκε γλυκά στο μυαλό μου…)

  2. Ο/Η pynchonikon λέει:
    11/02/2011 στο 12:52

    Τα χρόνια που πέρασαν από τότε που εφηύραν αυτή τη διαδικασία, του εκμυστηρεύτηκε ο Μερλ, είχε αρχίσει να καταλαβαίνει ότι η αποστολή του ήταν να απελευθερώσει τις εικόνες όχι μόνο στις φωτογραφίες που έπαιρνε ο ίδιος, αλλά σε όλες τις φωτογραφίες που έπεφταν στα χέρια του, σαν τον πρίγκιπα που απελευθερώνει με το φιλί του την Ωραία Κοιμωμένη από τα μάγια και την ξυπνά. Μία-μία, σε όλη τη χώρα, ανταποκρινόμενες στην επιθυμία του, οι φωτογραφίες έτρεμαν, σάλευαν, άρχιζαν να κινούνται, στην αρχή αργά και μετά επιταχύνοντας, οι πεζοί έβγαιναν περπατώντας από το πλαίσιο, οι άμαξες τσουλώντας, τα άλογα που τις τραβούσαν έχεζαν στο δρόμο, οι περαστικοί που ήταν στραμμένοι από την άλλη, γυρνούσαν και αποκάλυπταν τα πρόσωπά τους, οι δρόμοι σκοτείνιαζαν και οι λάμπες γκαζιού άναβαν, οι νύχτες μεγάλωναν, τα άστρα διέσχιζαν τον ουρανό και διαλύονταν μέσα στην αυγή, οι οικογενειακές συγκεντρώσεις σε γιορτινά τραπέζια σκόρπιζαν αφήνοντας πίσω μεθυσμένους και αποφάγια, οι αξιωματούχοι που πόζαραν για τα πορτρέτα τους, βλεφάριζαν, ρεύονταν, φυσούσαν τη μύτη τους, σηκώνονταν και έφευγαν από το στούντιο του φωτογράφου, και μαζί με όλους τους υπόλοιπους που είχαν απελευθερωθεί από τις φωτογραφίες συνέχιζαν τη ζωή τους, αν και προφανώς είχαν βγει πλέον από την εμβέλεια του φακού, λες και όλες οι πληροφορίες που χρειάζονταν για να απεικονιστεί ένα αόριστο μέλλον υπήρχαν μέσα στο αρχικό στιγμιότυπο σε κάποιο μοριακό ή ατομικό επίπεδο που το όριό του, αν υπήρχε, δεν είχε ακόμη προσεγγιστεί— «Παρόλο που θα έλεγε κανείς ότι, λόγω του ζητήματος του μεγέθους του κόκκου», επισήμανε ο Ρόσγουελ, «αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να ξεμείνουμε από ανάλυση».

    «Ίσως να πρόκειται για κάτι εγγενές στη φύση του ίδιου τού Χρόνου», υπέθεσε ο Τσικ.

  3. Ο/Η Δύτης των νιπτήρων λέει:
    11/02/2011 στο 13:00

    Θενξ! 🙂

  4. Ο/Η pynchonikon λέει:
    11/02/2011 στο 14:38

    Λίγος Πίντσον κάθε μέρα
    Τον γιατρό τον κάνει πέρα

    ή, καλύτερα,

    Τη μιζέρια κάνει πέρα

    Τα λέω να τα ακούω.

  5. Ο/Η δάκρυ του βλέμματος λέει:
    13/02/2011 στο 01:42

    δεν δέχομαι τέτοιες κουβέντες αγαπητέ Γιώργο…είσαι αυτός που μας καίει τα μυαλά από το 2000 ώς σήμερα…έχεις ήδη καταθέσει έργο ζωής.. take a break dude!!

  6. Ο/Η kevang λέει:
    22/03/2011 στο 00:36

    Μόλις έμαθα για τα σχέδια της ταινίας και χαίρομαι που ήδη υπάρχει σχετική ανάρτηση. Αγαπημένος Πολ Τόμας Άντερσον, μου δίνει 2-3 χρόνια να διαβάσω το Vice -μου’χει ξεφύγει για την ώρα- και να περιμένω.

    Αλήθεια, έχουν γίνει άλλες προσπάθειες απόδοσης του έργου του Pynchon σε άλλες μορφές; Όχι ότι γίνεται να κατεβάσεις το Gravity’s Rainbow σε θεατρικό, αλλά θα μπορούσε να γίνει μια ωραιότατη συρραφή από αυτοτελείς πράξεις.

    Σχετικό: Θυμήθηκα και την εκπομπή που είχατε κάνει σε ιντερνετικό σταθμό και είχες διαλέξει τραγούδια στα οποία αναφέρθηκε ο Pynchon μέσα από τα βιβλία του ή το αντίστροφο. Ομορφιές 🙂

  7. Ο/Η pynchonikon λέει:
    23/03/2011 στο 17:33

    Αγαπητέ kevang, το βιβλίο μάλλον θα το διαβάσεις στα ελληνικά το καλοκαίρι. Η ταινία, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, θα αρχίσει να γυρίζεται το φθινόπωρο. Έτσι κι αλλιώς, θα έχεις μπόλικο χρόνο στη διάθεσή σου.

    Η Λόρι Άντερσον είχε ζητήσει από τον Πίντσον την άδειά του για να κάνει το Gravity’s Rainbow όπερα, αλλά εκείνος αρνήθηκε ευγενικά με το δικό του τρόπο· της είπε ότι θα δεχόταν με μία προϋπόθεση: θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ένα μόνο όργανο, και αυτό θα έπρεπε να είναι το μπάντζο.

    Κατά τα άλλα, υπάρχει ένα βιβλίο με σκίτσα του Zak Smith, όπου σε κάθε σκίτσο απεικονίζεται μία σελίδα από το Gravity’s Rainbow.

    Πιθανώς να κάνουμε κι άλλη εκπομπή για τον Πίντσον. Συζητάμε κάτι για 31 Μαρτίου. Σε κάθε περίπτωση, θα το ανακοινώσω.

  8. Ο/Η Γιώργος λέει:
    05/04/2011 στο 18:53

    Διάβασα το V., και το βρήκα καλύτερο από το Βάινλαντ(που μου άρεσε). Καταπληκτικό βιβλίο, και πολύ καλή μετάφραση. Περιμένω πως και πως να κυκλοφορήσει στα ελληνικά το Inherent Vice.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Gravatar
Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Ακύρωση

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: