Εδώ και πολλούς μήνες κυκλοφορεί η φήμη ότι το τελευταίο βιβλίο του Πίντσον μπορεί να γίνει ταινία. Πρόσφατα, λοιπόν, έγινε γνωστό ότι ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Άντερσον, που η τελευταία του ταινία (Θα Χυθεί Αίμα, 2007) ήταν υποψήφια για τρία Όσκαρ, έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον του να κάνει ταινία το Inherent Vice, και ότι μάλλον έχει ήδη αρχίσει να δουλεύει το σενάριο. Μάλιστα, ακούστηκε ότι για πρωταγωνιστή θέλει τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, στο ρόλο του μαστούρη ιδιωτικού ντετέκτιβ Λάρι «Ντοκ» Σπορτέλο.
Μακάρι να γίνει πραγματικότητα αυτό το σχέδιο, αν μη τι άλλο για να πάρει φωτιά και η φαντασία ημών των Πιντσονόφιλων. Ήδη οραματίζομαι τον Πίντσον να κάνει τον αφηγητή (γιατί όχι; αφού τον έκανε και στο τρέιλερ του βιβλίου), και ίσως και να εμφανίζεται (ινκόγκνιτο, πάντοτε) και κάπου στην ταινία, όπως έκανε ο μεγάλος Χίτσκοκ.
Τροφή για όνειρα, λοιπόν.
Από τότε που είχα διαβάσει το Inherent Vice μου είχε φανεί ότι είναι ένα βιβλίο που έχει όλα τα απαραίτητα για να γίνει ταινία (μέχρι και σκηνές δράσης έχει προς το τέλος). Σαν να το έγραψε ο Pynchon γι’αυτόν το λόγο. Το μυθιστόρημα επικεντρώνεται μόνο στον Doc, η αφήγηση δεν ξεφεύγει από αυτόν. Κάνει πιο εύκολη τη μεταφορά στον κινηματογράφο.
Αναρωτιέμαι πόσο ρόλο θα έχει ο Pynchon στην παραγωγή.
Λες;
(δεν είμαι σίγουρος αν θέλω τέτοια πράματα -αλλά ίσως το συγκεκριμένο είναι εξαίρεση. Ελπίζω να προλάβω να το διαβάσω πρώτα [μπηχτή])
Γιώργο, όντως του πάει. Τα μεγάλα του βιβλία δεν μεταφέρονται στο σινεμά με τίποτε.
Δύτη, ελήφθη. Μην ανησυχείς, θα το διαβάσεις πριν το καλοκαίρι.
Ας αφήσω εδώ ένα επεισόδιο που μοιάζει να βγήκε από το «Ενάντια στη μέρα».
Εξαιρετικό. Μακάρι να είχε την ίδια τύχη και ο Βέμπερν. (όπως θα θυμάσαι, ο άδικος θάνατός του αναφέρεται στο Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας).
Και μια που μιλάμε για θανάτους, πάει κι ο Captain Beefheart.
Οι μεταφορές βιβλίων με τρομάζουν.. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για βιβλίο του Pynchon..δεν ξέρω, καλά να είμαστε και αν όντως βγει θα το δούμε και θα το κρίνουμε αλλά όπως και να έχει θα πρέπει να το έχουμε διαβάσει πρώτα όπως και δήποτε..Καλή συνέχεια στο έργο σου.
Σε ευχαριστώ πολύ. Κατά κανόνα, οι μεταφορές βιβλίων στον κινηματογράφο απογοητεύουν όσους τα έχουν διαβάσει. Αλλά για τις εξαιρέσεις ζούμε.